Batibouw Brussel komt er binnen één week aan. Heel veel consumenten zullen gaan kijken naar de nieuwste snufjes en bouwtrends anno 2015. Maar ik denk als trendwatcher/futurist na hoe wij wonen over 15 jaar? Laten we meer bepaald forwarden  naar … 2030. 
Demografische factoren creeërden een wereld, waarin de wereldbevolking is toegenomen met een vergrijsde bevolking, die voor 90% in steden woont. Onze kinderen wonen in kleiner wordende ruimtes tegen een hoge kostprijs. De vereenzaming is toegeslagen, want sinds de milleniumwende zijn er steeds meer eenpersoonsgezinnen ontstaan.
Welke weerslag heeft dit op ons wonen? Op de manier waarop er gebouwd wordt en hoe de bouwsector georganiseerd zal zijn? 

Diep in de 21^ste eeuw is er een maatschappij gegroeid waar persoonlijk bezit niet meer als relevant wordt ervaren.  De deeleconomie zit in het DNA van onze kinderen. Net als auto’s gaan we ook woningen delen. De grootste zorg die de Belg met de baksteen in de maag heeft, is de bekommernis of zijn kinderen nog wel een huis kunnen afbetalen. Hypotheken op huizen worden op steeds langere termijn afbetaald en momenteel doen we er al 30 tot 35 jaar over om eigenaar te worden van een doorsnee gezinswoning.

Woonruimtes flexibiliseren

In Japan waar de grondprijzen in Tokio exorbitant zijn, worden appartementen afgeschreven op 3 generaties. Neen, dat spookbeeld van eeuwige schuld wil de huidige generatie en deze van 2030 zeker niet meedragen. Dan maar liever delen is het motto. We worden househoppers, die geen huizen meer kopen, maar een verblijfsfee betalen aan grote woonservicebedrijven. Ons nomadisch bestaan heeft er voor gezorgd dat we werken en wonen op verschillende plekken in de wereld.  Waarom heeft het nog nut om steeds in hetzelfde huis te wonen? Ons wedersamengesteld gezin met soms meer of minder kinderen in het weekend, betekent dat we onze woonruimtes moeten kunnen flexibiliseren.

Househopping gaat in de 21^ste eeuw terrein winnen en is in 2030 de internationale woon- en levensstandaard geworden.

In de bouwsector anno 2030 heeft er een geweldige shake out plaatsgegrepen. Chris Anderson schreef in zijn boek Free dat alles zal gedigitaliseerd worden. Naïevelingen, zoals we zijn, dachten we dat het ging om boeken, muziek, DVD’s en mogelijk nog wat andere sectoren. Maar net zoals de taxi’s al lang van het straatbeeld verdwenen door het alomtegenwoordige Uber., hotelketens gedecimeerd werden door AirBnb, kreeg ook de traditionele bouwsector haar deel in de jaren 20 van deze eeuw.

De meest innovatieve bouwbedrijven hebben het in 2030 wel overleefd, door omarming van technologie, creativiteit, nieuwe materialen en het inspelen op architecturale trends. Toen begin 2015 in China een huizenblok van drie verdiepingen werd geprint met een 3D printer, dacht iedereen: weer zo’n gek idee, dat niet meer is dan een PR stunt van één of andere Chinese start up. Welnu, de technologie anno 2030 staat zo ver dat de spuitkoppen van de 3D printers hoogwaardige en kwalitatieve bouwmaterialen  afleveren, met beter geïsoleerde en functionelere huizen, die bovendien sneller gebouwd worden.

De huizen in 2030 mogen dan wel klein zijn.  Architecten en interieurdesigners ontwerpen creatieve en multifunctionele woningen. Ramen verduisteren zichzelf door intelligente coatings, die zich aanpassen aan het buitenlicht. Ramen zijn ook de vervangers van de televisie- of computerschermen. Ze worden touchscreen bediend en vuile vingers laten geen sporen meer achter door zelfreinigende functies.

Superintelligente woningen

Woningen zijn ondertussen superintelligent. Kookplaten zijn vervangen door inductieplaten, die zowel verwarmen als afkoelen. Huizen hebben door intelligentie adaptatievermogen ontwikkeld om dichter bij de leefwereld en emoties van zijn bewoners te staan. Door big data weet men wat we drinken, eten, of we al dan niet een huisdier hebben en wat onze lievelingskleur is. Via iriscan en vingerafdruk weet het huis wie er die dag househopt en welke gemoedstoestand de tijdelijke bewoners hebben. Het huis past zich aan de bewoners aan door de preferentiële muziek door de speakers van de kamers te laten klinken bij aankomst. De verlichting en geprojecteerde beelden op de ramen spelen in op de emoties van de tijdelijke bewoners. Servicediensten zorgen ervoor dat de levensmiddelenvoorraden in no time worden aangevuld.

Wonen in 2030 verschilt van wonen in 2015. Maar genoeg gemijmer over wonen in de toekomst. Vanavond kijk ik op een oud televisiescherm in mijn eigen ruime woonkamer dewelke ik voorlopig enkel zal delen met mijn eigen gezinsleden.