We voelen in 2020 de gevolgen van éénzaamheid in onze individualistische maatschappij in alle facetten. De Zuidkoreaanse taal heeft sinds kort drie nieuwe woorden aan zijn vocabularium toegevoegd, die allemaal duiden op activiteiten, die mensen helemaal alleen doen. Honbap (alleen eten), Honsul (alleen drinken) en Honeyong (alleen naar de film gaan). De hikikomori (éénzaten) dreigen stilaan een verloren generatie van ruim 2 miljoen jonge Japanners te worden. In België heeft de reeks Eénzaam van Xaveir Taveirne op Canvas veel losgemaakt. We zien éénzaamheid niet alleen in alle lagen en sociale klassen van onze samenleving, maar ook bij diverse leeftijdsgroepen. 

Uit recentelijk Brits onderzoek blijkt dat 70% van de universiteits- en hogeschoolstudenten zich eenzaam voelt. Veel studenten worstelen met het handhaven van gezonde dagelijkse routines en ze ervaren bijna dagelijks academische, sociale en financiële druk. Bovendien geeft ongeveer een derde van de studenten aan, dat ze kampen met psychische problemen. Ter vergelijking, volgens Age UK zeggen meer dan 1,7 miljoen Britse ouderen dat ze meer dan een maand alleen zijn zonder dat ze vrienden, buren of familieleden spreken.

Gelukkig zien we bij veel organisaties en merken initiatieven ontstaan om éénzaamheid in de samenleving te tackelen. Die leiden tot bezinning, reflectie, inspiratie, oplossingen en vooral hoop.

Twee Britse studentenhuisvestingsbedrijven Student.com en Student Roost hebben in september 2019 het samenwerkingsproject Together opgezet met de zorginstelling Sheffcare. Together is een initiatief dat universitaire studenten verbindt met bewoners van bejaardenhuizen. Het Britse programma is gericht op het bevorderen van de intergenerationele relaties tussen studenten en senioren. Britse studies hadden immers aangetoond dat deze twee groepen lijden aan een hoge mate van eenzaamheid. Het programma omvat in eerste instantie 12 studenten, die elk gekoppeld worden aan een oudere persoon. Tijdens het eerste semester van 2019/20 doen de studenten intergenerationeel vrijwilligerswerk en brengen ze tijd door met hun ‘Together’ buddy met het oog op het opbouwen van vriendschappen – het delen van herinneringen en advies. Op basis van betrokkenheid bij het initiatief is het doel om het model in andere universiteitssteden in het Verenigd Koninkrijk te implementeren.

Alleen wonen in de stad kan duur en eenzaam zijn. Co-living is een mooie oplossing. In 2021 opent het Amerikaanse bedrijf Starcity het grootste co-living complex ter wereld in San Jose, Californië. Huurders van de 800 units hebben toegang tot een gemeenschappelijke keuken en leefruimte, evenals diensten zoals was- en hondenuitlaat-service. De huurprijzen variëren van 800 tot 2.500 dollar/per maand. De helft van de appartementen is gereserveerd voor diegenen die minder dan 80% van het gemiddelde inkomen van de stad verdienen. In de VS zal het aantal eenheden dat wordt aangeboden door grote co-living bedrijven de komende jaren verdrievoudigen tot 10.000 units.  

Een initiatief dat een Co-living en het project Together samenvat is Connect Generations. Dit is een andere manier om studenten en ouderen aan elkaar te koppelen. Dit gebeurt door ze samen te laten wonen. Studenten mogen in verpleeghuizen wonen voor lage woonlasten. Daartegenover staat dat ze dan activiteiten ondernemen met ouderen.

Volgens Gitta Klopper, bedenker en projectleider, is Connect Generations een echt succes: “Hier gebeuren er elke dag bijzondere dingen. Maar sommige ontmoetingen maken extra veel indruk. De sfeer in verpleeghuis Drie Hoven in Amsterdam bijvoorbeeld, toen daar studenten in trokken en samen met de bewoners een warm en gezellig thuis creëerden.”

Bron: https://www.businesswire.com/news/home/20190811005013/en/Student.com-Launches-Campaign-Combat-Loneliness

Bron: https://www.citylab.com/life/2019/06/cohousing-san-jose-room-for-rent-starcity-coliving-housing/590731/

Bron: https://www.eentegeneenzaamheid.nl/initiatieven/studenten-en-ouderen-wonen-samen/